غذاهای غنی از فلاونوئید خطر دیابت نوع ۲ را کاهش می دهد

به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیکال نیوز، این نوع از دیابت یک نگرانی رو به رشد برای سلامت عمومی است که بر اساس سازمان جهانی بهداشت بیش از ۴۰۰ میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد و سالانه بیش از ۱ میلیون مرگ را در پی دارد.

محققان داده‌های ۱۱۳۰۹۷ شرکت کننده در انگلستان را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که رژیم غذایی سرشار از فلاونوئیدها، به ویژه از غذاهایی مانند انواع توت‌ها، سیب و چای، با بهبود حساسیت به انسولین و کاهش خطر دیابت مرتبط است.

اتخاذ یک رژیم غذایی غنی از غذاهای گیاهی در حال حاضر برای کاهش خطر ابتلاء به دیابت نوع ۲ شناخته شده است.

فلاونوئیدها، دسته‌ای از ترکیبات پلی فنلی، به شش زیر گروه اصلی تقسیم می‌شوند: فلاونون ها، فلاون ها، فلاوان -۳- اول‌ها، فلاونول ها، آنتوسیانین ها و ایزوفلاون ها.

شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مصرف بیشتر فلاونوئیدها ممکن است منجر به حساسیت بیشتر به انسولین و بهبود پروفایل چربی خون شود.

دریافت فلاونوئید شرکت کنندگان از طریق دو یا چند بررسی رژیم غذایی ۲۴ ساعته ارزیابی شد.

۱۰ غذای غنی از فلاونوئید بر اساس میانگین مصرف روزانه انتخاب شدند. امتیاز فلاوودیت (FDS) با جمع وعده‌های این ده غذا محاسبه شد.

این مطالعه نشان داد که مصرف بیشتر غذاهای غنی از فلاونوئید در میان شرکت‌کنندگان زن، افراد مسن‌تر، افرادی که فعالیت بدنی داشتند و افرادی که سطح تحصیلات بالاتری داشتند، رایج‌تر بود.

نتایج نشان داد که امتیاز بالاتر فلاوودیت (FDS)- معادل مصرف ۶ وعده غذای غنی از فلاونوئید در روز- با ۲۸٪ کمتر خطر ابتلاء به دیابت نوع ۲ در مقایسه با FDS کمتر یک وعده در روز مرتبط است.

این مطالعه نشان داد که هر وعده اضافی روزانه از غذاهای غنی از فلاونوئید خطر ابتلاء به دیابت را تا ۶ درصد کاهش می‌دهد، ۴ وعده چای سیاه یا سبز در روز با ۲۱ درصد کاهش خطر مرتبط است و ۱ وعده مصرف توت در روز با ۱۵ درصد خطر ابتلاء به دیابت را کاهش داد و ۱ وعده سیب در روز با ۱۲ درصد خطر کمتر مرتبط بود.

یافته‌ها نشان می‌دهد که رژیم غذایی غنی از فلاونوئید به طور مثبتی بر مدیریت وزن، متابولیسم گلوکز، التهاب و عملکرد کلیه و کبد تأثیر می‌گذارد و به کاهش خطر ابتلاء به دیابت نوع ۲ کمک می‌کند.

فلاونوئیدها، به ویژه آنتوسیانین ها، فلاوان -۳- اول‌ها و فلاونول ها، ترشح و سیگنال دهی انسولین را افزایش می‌دهند و انتقال و متابولیسم گلوکز را بهبود می‌بخشند.